Stanisław Ignacy Witkiewicz (1885 – 1939) – Na początku XX wieku stworzył cykl malowanych pastelami kompozycji astronomicznych, z którego do dziś zachowało się kilkanaście. Wśród nich najliczniejsze są kompozycje przedstawiające gwiazdozbiory. Wszystkie skomponowane są na podobnej zasadzie: postać ludzka – symbolizująca gwiazdę z gwiazdozbioru – spleciona ze zwierzęciem odpowiadającym gwiazdozbiorowi. Najwcześniejsza znana praca – Antares w Skorpionie – jest datowana przez artystę na 1917 rok. Poza kompozycjami gwiazdozbiorów, w cyklu astronomicznym pojawiają się także prace nawiązują do konkretnych zjawisk obserwowanych na niebie przez astronomów początku XX stulecia. Kompozycja Nova Aurigae nawiązuje do aktywności w gwiazdozbiorze Woźnicy, które obserwowano od 1892 do 1900 roku.

Wojciech Fangor (1922 – 2015) – Jest autorem cyklu „Heweliusz”, stworzonego dla Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie. Dzieła wchodzące w skład cyklu są przetworzeniem map gwiazdozbiorów skompletowanych przez astronoma Jana Heweliusza w dziele „Prodomus Astronomiae” z 1690 roku, jak na przykład: Andromeda. Innym przykładem są dzieła inspirowane obrazami ciał niebieskich oglądanych przez teleskop – M75 z roku 1969 i M12 z roku 1970, które przedstawiają gromady kuliste Messier 75 i Messier 12. Przybliżanie i oddalanie ciał niebieskich w soczewce teleskopów sprawiało że traciły one ostrość i zmieniały kształty. Taki efekt Fangor chciał powtórzyć w malarstwie.